എപ്പോഴും സജീവമായി പ്രവർത്തിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു സംവിധാനമാണ് നമ്മുടെ എല്ലുകൾക്കുള്ളത്. ഒരു കെട്ടിടം അറ്റകുറ്റപ്പണി ചെയ്യുന്നതുപോലെ, ശരീരം നിരന്തരം അസ്ഥികളിലെ പഴയ കോശങ്ങളെ മാറ്റി പുതിയവ നിർമ്മിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കും.

പക്ഷേ, ഈ സന്തുലിതാവസ്ഥ തെറ്റിയാലോ? അതായത്, പുതിയ എല്ലുകൾ നിർമ്മിക്കുന്നതിനേക്കാൾ വേഗത്തിൽ പഴയവ നഷ്ടപ്പെടാൻ തുടങ്ങിയാൽ എന്തു സംഭവിക്കും?

എല്ലുകളുടെ ബലം അങ്ങനെ കുറയുന്ന അപകടത്തെയാണ് ഓസ്റ്റിയോപൊറോസിസ് എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്. എവിടെയെങ്കിലും തട്ടുകയോ വീഴുകയോ ചെയ്ത് അസ്ഥി ഒടിയുമ്പോൾ മാത്രമാണ് എല്ലുകൾ ദുർബലമായിരുന്നു എന്ന് നമ്മൾ തിരിച്ചറിയുക.  

ഓസ്റ്റിയോപൊറോസിസ് എന്ന അവസ്ഥ യഥാർത്ഥത്തിൽ എന്താണെന്നും എല്ലുകളുടെ ബലം കുറയുന്നതിന് മുമ്പ് അവയെ എങ്ങനെ സംരക്ഷിക്കാമെന്നും nellikka.life വിശദമാക്കുന്നു .

എന്താണ് ഓസ്റ്റിയോപൊറോസിസ്?

“ഓസ്റ്റിയോപൊറോസിസ്” എന്ന വാക്കിന്റെ അർത്ഥം “സുഷിരങ്ങളുള്ള അസ്ഥി” എന്നാണ്. എല്ലുകളുടെ ചയാപചയത്തിലെ ഗുരുതരമായ തകരാർ മൂലം ഉണ്ടാകുന്ന ദീർഘകാല രോഗമാണിത് . ഈ അവസ്ഥയിൽ എല്ലുകളുടെ കട്ടിയും (സാന്ദ്രത) കരുത്തും കുറയുന്നു. ഇത് എല്ലുകളെ വളരെ ദുർബലമാക്കുകയും ചെറിയ വീഴ്ചയിൽ പോലും അവ പൊട്ടിപ്പോകാനുള്ള സാധ്യത വർദ്ധിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

നമ്മുടെ എല്ലുകളെ ഒരു തേനീച്ചക്കൂടിന്റെ ഘടനയുമായി താരതമ്യം ചെയ്യാം. ആരോഗ്യമുള്ള എല്ലുകളിൽ, ഈ കൂടിലെ ദ്വാരങ്ങൾ വളരെ ചെറുതും അടുത്തടുത്തുമായിരിക്കും. എന്നാൽ ഓസ്റ്റിയോപൊറോസിസ് ബാധിക്കുമ്പോൾ, ഈ ദ്വാരങ്ങൾ വലുതാകുകയും എല്ലുകളുടെ ബലം കുറയുകയും ചെയ്യുന്നു.

സാധാരണയായി ഇടുപ്പെല്ല്, കൈത്തണ്ട, നട്ടെല്ല് എന്നിവിടങ്ങളിലാണ് പൊട്ടലുകൾ ഉണ്ടാകുന്നത്. ഇത് നമ്മുടെ ചലനശേഷിയെയും മറ്റുള്ളവരെ ആശ്രയിക്കാതെ ജീവിക്കാനുള്ള കഴിവിനെയും സാരമായി ബാധിക്കും, പ്രത്യേകിച്ച് പ്രായമായവരിൽ.

എല്ലുകളുടെ ബലം കുറയുന്നത് എന്തുകൊണ്ട്?

എല്ലുകൾ എപ്പോഴും ഒരേതരത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്നവയല്ല. അവ മാറ്റങ്ങൾക്ക് വിധേയമായിക്കൊണ്ടിരിക്കും. ഈ പ്രക്രിയയിൽ രണ്ട് തരം കോശങ്ങൾ പ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കുന്നു:

• ഓസ്റ്റിയോക്ലാസ്റ്റുകൾ (Osteoclasts): ഇവ പഴയതും ബലം കുറഞ്ഞതുമായ എല്ലുകളെ നീക്കം ചെയ്യുന്നു.

• ഓസ്റ്റിയോബ്ലാസ്റ്റുകൾ (Osteoblasts): ഇവ പുതിയതും ശക്തവുമായ എല്ലുകൾ നിർമ്മിക്കുന്നു.

ചെറുപ്പത്തിൽ, പുതിയ എല്ലുകൾ ഉണ്ടാകുന്ന പ്രക്രിയ വേഗത്തിലായിരിക്കും. എന്നാൽ ഏകദേശം 30 വയസ്സിന് ശേഷം, ഇതിൽ മാറ്റം വരാം. പ്രത്യേകിച്ച് സ്ത്രീകളിൽ ആർത്തവവിരാമം (Menopause) സംഭവിക്കുമ്പോൾ. ആ സമയത്ത്, എല്ലുകളുടെ ബലത്തിന് അത്യാവശ്യമായ ഈസ്ട്രജൻ (Estrogen) എന്ന ഹോർമോണിന്റെ അളവ് കുത്തനെ കുറയുന്നു.

ലോകാരോഗ്യ സംഘടനയുടെ (WHO) നിർദ്ദേശമനുസരിച്ച്, ഓസ്റ്റിയോപൊറോസിസ് കണ്ടെത്തുന്നത് ‘ബോൺ മിനറൽ ഡെൻസിറ്റി‘ (BMD) അഥവാ അസ്ഥി സാന്ദ്രത അളന്നിട്ടാണ്. ഇതിനായി ഡെക്സ സ്കാൻ (DEXA Scan) ആണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്:

• സാധാരണ നില: ടി-സ്കോർ (T-score) -1 ന് മുകളിൽ.

• ഓസ്റ്റിയോപീനിയ (Osteopenia) (ബലക്കുറവിന്റെ തുടക്കം): ടി-സ്കോർ -1 നും -2.5 നും ഇടയിൽ.

• ഓസ്റ്റിയോപൊറോസിസ് (Osteoporosis): ടി-സ്കോർ -2.5 ന് താഴെ.

സ്ത്രീകൾക്ക് സാധ്യത കൂടാൻ കാരണം?

പുരുഷന്മാരെ അപേക്ഷിച്ച് സ്ത്രീകൾക്ക് ഓസ്റ്റിയോപൊറോസിസ് വരാനുള്ള സാധ്യത നാലിരട്ടിയാണ്. ഇതിന്റെ പ്രധാന കാരണങ്ങൾ:

• ആർത്തവവിരാമത്തെ തുടർന്ന് ഈസ്ട്രജൻ ഹോർമോൺ കുറയുന്നത്.

• പുരുഷന്മാരെ അപേക്ഷിച്ച് സ്ത്രീകളുടെ എല്ലുകൾക്ക് വലിപ്പവും കട്ടിയും കുറവായിരിക്കുന്നത്.

• ഗർഭകാലത്തും മുലയൂട്ടുന്ന സമയത്തും ശരീരത്തിലെ കാൽസ്യത്തിന്റെ അളവിലുണ്ടാകുന്ന മാറ്റങ്ങൾ.

• ആഹാരക്രമവും ജീവിതശൈലിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട മറ്റ് ഘടകങ്ങൾ.

എങ്കിലും, പുരുഷന്മാരും ഈ അസുഖത്തിൽ നിന്ന് പൂർണ്ണമായും സുരക്ഷിതരല്ല. പ്രത്യേകിച്ച് ടെസ്റ്റോസ്റ്റിറോൺ (Testosterone) ഹോർമോൺ കുറവുള്ളവർ, ദീർഘകാലമായി സ്റ്റിറോയ്ഡ് മരുന്നുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നവർ, അല്ലെങ്കിൽ വ്യായാമം തീരെയില്ലാത്ത ജീവിതശൈലി നയിക്കുന്നവർ എന്നിവർ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കണം.

ശ്രദ്ധിക്കാതെ പോകുന്ന ചില അപകട ഘടകങ്ങൾ

ഓസ്റ്റിയോപൊറോസിസ് പ്രായം കൂടുമ്പോൾ മാത്രം വരുന്ന ഒന്നല്ല. ആധുനിക കാലത്തെ ജീവിതശൈലിക്കും ഇതിൽ വലിയൊരു പങ്കുണ്ട്.

അപകട ഘടകങ്ങൾ ഇവയാണ്:

• പോഷകാഹാരക്കുറവ്: കാൽസ്യം, വിറ്റാമിൻ ഡി, മഗ്നീഷ്യം, പ്രോട്ടീൻ എന്നിവയുടെ കുറവ്.

• വ്യായാമക്കുറവ്: ഭാരം താങ്ങുന്ന തരം വ്യായാമങ്ങൾ ചെയ്യാതിരിക്കുന്നത്.

• പുകവലിയും മദ്യപാനവും: ഇവ രണ്ടും പുതിയ എല്ലുകൾ ഉണ്ടാകുന്ന പ്രക്രിയയെ തടസ്സപ്പെടുത്തുന്നു.

• കാപ്പിയും കോളയും: ഇവയുടെ അമിതമായ ഉപയോഗം ശരീരത്തിൽ നിന്ന് കാൽസ്യം നഷ്ടപ്പെടാൻ കാരണമാകുന്നു.

• ചില മരുന്നുകൾ: സ്റ്റിറോയ്ഡുകൾ, പിപിഐ (PPIs – ഗ്യാസിനുള്ള ചില മരുന്നുകൾ), അപസ്മാരത്തിനുള്ള ചില മരുന്നുകൾ എന്നിവ ദീർഘകാലം ഉപയോഗിക്കുന്നത്.

• മറ്റ് അസുഖങ്ങൾ: തൈറോയ്ഡ് പ്രശ്നങ്ങൾ, സീലിയാക് ഡിസീസ് (Celiac disease), റുമറ്റോയ്ഡ് ആർത്രൈറ്റിസ് എന്നിവ.

വിറ്റാമിൻ ഡി യുടെ പങ്ക് – ‘സൂര്യപ്രകാശത്തിന്റെ ഹോർമോൺ’

ആവശ്യത്തിന് സൂര്യപ്രകാശം ലഭിക്കുന്ന രാജ്യമായിട്ടും ഇന്ത്യയിൽ വിറ്റാമിൻ ഡി യുടെ കുറവ് വളരെ വ്യാപകമാണ് എന്നത് അത്ഭുതകരമായ ഒരു യാഥാർത്ഥ്യമാണ്. നഗരങ്ങളിലെ ജീവിതശൈലി (കൂടുതൽ സമയവും വീടിനകത്ത് ചെലവഴിക്കുന്നത്), അന്തരീക്ഷ മലിനീകരണം, സൺസ്ക്രീനുകളുടെ ഉപയോഗം എന്നിവയെല്ലാം വിറ്റാമിൻ ഡി നിർമ്മിക്കാൻ ആവശ്യമായ യു വി ബി രശ്മികളെ തടയുന്നു.

ഈ കുറവ് മൂലം, നമ്മൾ കാൽസ്യം അടങ്ങിയ ആഹാരം കഴിച്ചാൽ പോലും അത് ശരീരത്തിലേക്ക് വലിച്ചെടുക്കാൻ കഴിയാതെ വരുന്നു. ഇത് എല്ലുകളെ ദുർബലമാക്കുന്നു.

25-ഹൈഡ്രോക്സിവിറ്റാമിൻ ഡി (25-hydroxyvitamin D) എന്ന ലളിതമായ രക്തപരിശോധനയിലൂടെ നിങ്ങളുടെ ശരീരത്തിലെ വിറ്റാമിൻ ഡിയുടെ തോത് അറിയാൻ സാധിക്കും.

എല്ലുകളെ ബലപ്പെടുത്താൻ എന്തുചെയ്യാൻ കഴിയും?

1. എല്ലുകൾക്ക് ആവശ്യമായ പോഷണം നൽകാം

• കാൽസ്യം: ദിവസവും 1000–1200 മില്ലിഗ്രാം. പാൽ, റാഗി, ഇലക്കറികൾ, ടോഫു, എള്ള്, അല്ലെങ്കിൽ കാൽസ്യം ചേർത്ത ഭക്ഷണങ്ങൾ (fortified foods) എന്നിവയിൽ നിന്ന് ഇത് ലഭിക്കും.

• വിറ്റാമിൻ ഡി: ദിവസവും 600–800 IU (ഇൻ്റർനാഷണൽ യൂണിറ്റ്). രാവിലെ 10-15 മിനിറ്റ് നേരം ഇളം വെയിൽ കൊള്ളുന്നത് നല്ലതാണ്.

• പ്രോട്ടീൻ (മാംസ്യം): എല്ലുകളുടെ ഘടനയ്ക്ക് പ്രോട്ടീൻ അത്യാവശ്യമാണ്. പയർവർഗ്ഗങ്ങൾ, മുട്ട, മത്സ്യം, നട്സ് എന്നിവ ഭക്ഷണത്തിൽ ഉൾപ്പെടുത്തുക.

• മറ്റ് പോഷകങ്ങൾ: മഗ്നീഷ്യം, സിങ്ക്, വിറ്റാമിൻ കെ എന്നിവയും എല്ലുകളുടെ ആരോഗ്യത്തെ സഹായിക്കുന്നു.

2. എല്ലുകളുടെ ആരോഗ്യത്തിനായി വ്യായാമം ചെയ്യാം

• വെയ്റ്റ്-ബെയറിംഗ് വ്യായാമങ്ങൾ (Weight-bearing exercises): നടത്തം, ജോഗിംഗ്, പടികൾ കയറൽ, നൃത്തം എന്നിവ എല്ലുകളുടെ സാന്ദ്രത വർദ്ധിപ്പിക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു.

• റെസിസ്റ്റൻസ് ട്രെയിനിംഗ് (Resistance training): ഭാരം ഉപയോഗിച്ചോ (വെയ്റ്റ്സ്) ബാൻഡുകൾ ഉപയോഗിച്ചോ ഉള്ള വ്യായാമങ്ങൾ പേശികളുടെ ബലം കൂട്ടാനും എല്ലുകളെ പുനർനിർമ്മിക്കാനും സഹായിക്കുന്നു.

• ബാലൻസ് നിലനിർത്താനുള്ള വ്യായാമങ്ങൾ: യോഗ, തായ് ചി പോലുള്ളവ ശരീരത്തിന്റെ ബാലൻസ് മെച്ചപ്പെടുത്താനും വീഴ്ചകൾ ഒഴിവാക്കാനും സഹായിക്കുന്നു.

3. ജീവിതശൈലിയിൽ വരുത്തേണ്ട മാറ്റങ്ങൾ

• കാപ്പിയുടെയും മദ്യത്തിന്റെയും ഉപയോഗം കുറയ്ക്കുക.

• പുകവലി നിർത്തുക (നിക്കോട്ടിൻ പുതിയ എല്ലുകൾ ഉണ്ടാക്കുന്ന കോശങ്ങളെ തകരാറിലാക്കുന്നു).

• കൃത്യമായ ശരീരഭാരം (BMI) നിലനിർത്തുക (ശരീരഭാരം വളരെ കുറഞ്ഞവർക്ക് എല്ല് തേയ്മാനത്തിനുള്ള സാധ്യത കൂടുതലാണ്).

4. പതിവായ പരിശോധനകൾ

പ്രത്യേകിച്ചും ഈ വിഭാഗത്തിലുള്ളവർ പരിശോധന നടത്തണം:

• 45 വയസ്സ് കഴിഞ്ഞ സ്ത്രീകൾ

• 60 വയസ്സ് കഴിഞ്ഞ പുരുഷന്മാർ

• മുമ്പ് എല്ലുകൾക്ക് പൊട്ടൽ സംഭവിച്ചവർ

• ദീർഘകാലമായി ചില മരുന്നുകൾ കഴിക്കുന്നവർ

• കുടുംബത്തിൽ ഓസ്റ്റിയോപൊറോസിസ് ഉള്ളവർ

ചികിത്സാരീതികൾ

രോഗം സ്ഥിരീകരിച്ചാൽ, ഡോക്ടർമാർ താഴെ പറയുന്ന ചികിത്സകൾ നിർദ്ദേശിച്ചേക്കാം:

• ബിസ്ഫോസ്ഫോണേറ്റുകൾ (Bisphosphonates): (ഉദാഹരണത്തിന്, അലൻഡ്രോണേറ്റ്). ഇവ എല്ലുകൾ പൊടിയുന്നത് (തകരാറിലാകുന്നത്) കുറയ്ക്കുന്നു.

• സെർമുകൾ (SERMs): (ഉദാഹരണത്തിന്, റാലോക്സിഫെൻ).

• ഹോർമോൺ തെറാപ്പി: ആർത്തവവിരാമം വന്ന സ്ത്രീകളിൽ (മറ്റ് അപകടസാധ്യതകൾ വിലയിരുത്തിയ ശേഷം).

• കാൽസ്യം, വിറ്റാമിൻ ഡി സപ്ലിമെന്റുകൾ.

• ബയോളജിക്സ് (Biologics): രോഗം ഗുരുതരമായവർക്ക് ഡെനോസുമാബ്, ടെറിപാരാറ്റൈഡ് പോലുള്ള പുതിയ മരുന്നുകൾ.

ഓരോ രോഗിക്കും ആവശ്യമായ ചികിത്സ വ്യത്യസ്തമായിരിക്കും. അതിനാൽ, എപ്പോഴും ഒരു ഡോക്ടറുടെ മേൽനോട്ടത്തിൽ മാത്രമായിരിക്കണം ചികിത്സ നടത്തേണ്ടത്.

ഓസ്റ്റിയോപൊറോസിസും ഇന്ത്യയിലെ സാഹചര്യവും

ഇന്ത്യയിൽ, 50 വയസ്സ് കഴിഞ്ഞവരിൽ മൂന്നിൽ ഒരു സ്ത്രീക്കും അഞ്ചിൽ ഒരു പുരുഷനും ഓസ്റ്റിയോപൊറോസിസ് (എല്ല് തേയ്മാനം) അല്ലെങ്കിൽ ഓസ്റ്റിയോപീനിയ (എല്ലുകളുടെ ബലക്കുറവ്) ബാധിച്ചവരാണ്.

നമ്മുടെ ഭക്ഷണരീതിയിലെ പോഷകാഹാരക്കുറവ്, ഈ അസുഖത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവില്ലായ്മ, വ്യായാമത്തോടുള്ള അവഗണന എന്നിവ ഈ അവസ്ഥ കൂടുതൽ വഷളാക്കുന്നു.

പ്രായമായവരിൽ ഉണ്ടാകുന്ന എല്ല് പൊട്ടലുകൾ പലപ്പോഴും അവരുടെ ചലനശേഷി നഷ്ടപ്പെടാനും സ്വന്തം കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാൻ പരസഹായം വേണ്ടിവരുന്ന അവസ്ഥയിലേക്കും ചിലപ്പോൾ അകാല മരണത്തിലേക്കും നയിക്കുന്നു. എന്നാൽ, തുടക്കത്തിലേ വേണ്ട ശ്രദ്ധ നൽകിയാൽ ഈ ദുരവസ്ഥ നമുക്ക് തടയാൻ സാധിക്കും.

പ്രതിരോധമാണ് ഏറ്റവും വലിയ മരുന്ന്

ജീവിതത്തിലെ എല്ലാ ഘട്ടത്തിലും നമ്മെ താങ്ങി നിർത്തുന്നത് നമ്മുടെ എല്ലുകളാണ്. എന്നാൽ അവയെ വേണ്ടവിധം ശ്രദ്ധിക്കാതെ വരുമ്പോൾ ആ താങ്ങ് നിലയ്ക്കുകയും ആരോഗ്യം വഷളാകുകയും ചെയ്യുന്നു.

ഓസ്റ്റിയോപൊറോസിസ് ഒറ്റ ദിവസം കൊണ്ട് വരുന്ന ഒരു അസുഖമല്ല, അതിന്റെ പ്രതിരോധം ചെറുപ്പത്തിലേ തുടങ്ങേണ്ടതാണ്.

നിങ്ങൾ 25 വയസ്സുള്ള ഒരു യുവതിയോ, 40 വയസ്സുള്ള ഉദ്യോഗസ്ഥനോ, അല്ലെങ്കിൽ 60 വയസ്സിൽ വിരമിച്ച ആളോ ആകട്ടെ – നിങ്ങൾ ദിവസവും ചെയ്യുന്ന വ്യായാമവും കഴിക്കുന്ന ആഹാരവും നിങ്ങളുടെ ശരീരത്തിന് നൽകുന്ന കരുതലും ആണ് എല്ലുകളുടെ ആരോഗ്യത്തെയും ഭാവിയേയും നിർണ്ണയിക്കുന്നത്.

 nellikka.life ഒന്നോർമ്മിപ്പിക്കട്ടെ – എല്ലുകളുടെ ആരോഗ്യം എന്നത് വെറും കരുത്ത് മാത്രമല്ല; അത് സ്വാതന്ത്ര്യത്തിൻ്റെ പര്യായമാണ്- സ്വന്തം കാലിൽ നിൽക്കാനും സ്വയം കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാനുമുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം.

References (Authentic Sources)

1. Assessment of fracture risk and its application to screening for postmenopausal osteoporosis. WHO Technical Report Series 843, 1994.
2. International Osteoporosis Foundation (IOF)
3. National Institutes of Health (NIH) Osteoporosis and Related Bone Diseases Resource Center.
4. Kanis JA et al. Diagnosis of osteoporosis and assessment of fracture risk. The Lancet, 2020.